‘’Αυτοί οι στρατιώτες των
όρεων φορούν άσπρες σφιχτές περισκελίδες και ένα μπλέ χιτώνα που τονίζει την
μέση τους... ‘’ Ε. Τιρό, ανταποκριτής γαλλικού περιοδικού ‘’
Le tour de monde 1898
Ο ντουλαμάς αρχικά φορέθηκε
απο τους ορεσίβους εύζωνες (Δ.Υ. 61991/
17-10-1888) που
σημερινούς στρατιωτικούς όρους θα λέγαμε ήταν οι ειδικές δυνάμεις της τότε
εποχής και ξεχώριζαν για τις ξεχωριστές ικανότητες από τα υπόλοιπα στρατιωτικά
σώματα. Χαρακτηριστική είναι η περιγραφή που μας δίνει ο Γάλλος ανταποκριτής, Στο κεφάλι τους φορούν ένα είδος κόκκινου σκούφου
και στα πόδια κάτι παράξενα παπούτσια με γυριστή μύτη, στολισμένα με μια φούντα
από μαύρο μαλλί. Αυτοί οι άνδρες διαθέτουν καταπληκτική ευκινησία. Περνούν από
μονοπάτια, όπου μόνο κατσίκια θα κατάφερναν να σκαρφαλώσουν και αναρριχώνται σ’
ένα βουνό, με ντουφέκι στο χέρι, σακίδιο στον ώμο και ιλιγγιώδη ταχύτητα.’’ Με
το βασιλικό διάταγμα της 12ης Δεκεμβρίου του 1867 σχηματίζονται
τέσσερα ευζωνικά τάγματα των πέντε λόχων
για την απαραίτητη φύλαξη των συνόρων. Η δύναμη του κάθε τάγματος ήταν 644
στρατιώτες. Στο Αγρίνιο είχε την έδρα του το 1ο τάγμα με διακριτικό το κόκκινο
κολλάρο στην φέρμελη.
Κατά
την προσφιλή συνήθεια των ανδρών που υπηρετούν στον στρατό (εώς και σήμερα) μετά
την απόλυση τους κρατούν την στρατιωτική τους ενδυμασία ως ενθύμιο. Λαμβάνοντας
υπόψιν όλες τις δυσκολίες της τότε εποχής στο θέμα της ένδυσης ο ντουλαμάς μετατράπηκε από στρατιωτικό ένδυμα σε καθημέρινο ένδυμα, έτσι λοιπόν από το 1890 και
έπειτα ο ντουλαμάς συνυπάρχει με την φουστανέλλα. Θεωρούμε λοιπον ότι ο
ντουλαμάς έγινε ένδυμα καθημερινής χρήσης(για πρακτικούς λόγους) με ιστορική σημασία και
φορέθηκε αρκετές δεκαετίες μετά την ‘Εξοδο
του Μεσολογγίου και αρκετά χρόνια πρίν τον Μακεδονικό αγώνα.
