Η απόφαση

‘’...Bλέποντες τόν εαυτόν μας, τό στράτευμα καί τούς πολίτας, εν γένει μικρούς καί μεγάλους παρ ελπίδα εστερημένους από όλα τά κατεπείγοντα αναγκαία τής ζωής πρό 40 ημέρας καί ότι επληρώσαμεν τά χρέη μας ως πιστοί στρατιώται τής πατρίδος εις στενήν πολιορκίαν ταύτην καί ότι, εάν μίαν ημέραν υπομείνωμεν περισσότερον, θέλομεν αποθάνει όρθιοι εις τούς δρόμους όλοι.. Θεωρούντες εκ τού άλλου ότι μάς εξέλιπεν κάθε ελπίς βοηθείας καί προμηθείας τόσον από τήν θάλασσαν καθώς καί από τήν ξηράν, ώστε νά δυνηθώμεν νά βαστάξωμεν, ενώ ευρισκόμεθα νικηταί τού εχθρού, αποφασίσαμεν ομοφώνως: H έξοδος μας νά γίνη βράδυ εις τάς δύο ώρας τής νυκτός 10 Aπριλίου, ημέρα Σάββατον καί ξημερώνοντας τών Bαϊων, κατά τό εξής σχέδιον, ή ελθη ή δέν έλθη βοήθεια...

Eν Mισολογγίω 10 Aπριλίου 1826.‘’

Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012

ΑΜΕΤΑΘΕΤΟΙ ΔΕ ΑΠΟΦΑΣΙΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΜΑΚΕΛΛΕΥΘΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΜΑΛΛΟΝ , ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΝ ΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥΤΟ


                                                       
 
‘’ …….Είθε δε να μην αργήση να φθάση χαροποιά προς εμψύχωσιν της γενναίας φρουράς του Μεσολογγίου. Ο Ελληνικός στόλος δεν εφάνη ακόμη, αδελφοί , κατά τα γραφόμενα της Σ. Διοικήσεως και των αυτών φιλογενών , και τούτο είναι το οποίον δειλιάζει τους εδώ εγκλείστους αδελφούς , οι οποίοι δεν έχουν καθόλου την αναγκαίαν ζωοτροφίαν και έφαγαν και τρώγουν ολονέν γαϊδούρια και αυτούς του ποντικούς, βαστώντες με τα δόντια το προπύργιον της Ελλάδος και ελπίζοντες να ιδούν ημέρα παρ’ ημέραν τον στόλον.
Αμετάθετοι δε απόφασιν έχουν να μακελλευθούν με τους εχθρούς μάλλον , παρά να αφήσουν εις αυτούς το φρούριο τούτο. Αλλά δια τον Θεόν! . Ποία ωφέλεια  να χαθούν τόσοι ήρωες αναγκαιότατοι εις την πατρίδα  και η πόλις του Μεσολογγίου, η ζωή όλης της Ελλάδος , να μην υπάρξη και μετ’ αυτήν να χαθή όλη η Έλλάς ύστερον αοι τόσας θυσίας; Δεν ηξεύρει ως τόσον τι να ειπή κανείς! Οι εδώ μόνον Έλληνες απεφασίσθησαν να βαστάξουν το παν; Τι έγιναν οι τόσοι άλλοι αδελφοί; Τι έγιναν τα καράβια δια να λύσουν τον αποκλεισμόν και να ευκολύνουν την εισαγωγήν τροφών , από την έλλειψιν των οποίων κινδυνεύομεν φανερά, φανερά; Ας όψωνται οι αίτιοι και εις εκείνο το αδέκαστον Κριτήριο ας δώσουν απολογίαν! Κάμετε όμως και η Ευγενεία Σας τα αδύνατα δυνατά, ως δεν αμφιβάλλομεν, να φθάση ογλήγορα ο στόλος, δια να κερδίσωμεν τους κόπους και τους αγώνας μας και να ζήσωμεν επομένως ελεύθεροι και υπό νόμους .
Μην λείπετε δε , παρακαλούμεν να μας γράφετε συχνά προς παραμυθίαν και όλου του στρατιωτικού και να έχετε τους αδελφούς σας εις την ενθυμησίν μας…… ‘’

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ  ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΔΙΟΙΚΗΤΩΝ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝ ) ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝ ΖΑΚΥΝΘΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΝ.

‘’ Οι δε Μεσολογγίται εις όλον το διάστημα της πολιορκίας έδωκαν άπειρα δείγματα της καρτερίας και γενναιοψυχίας των , διότι ήταν εκ των πρώτων, όπου να ριψοκινδυνεύουν , οι πρώτοι εις τας μάχας και όπου ηρίστευον ελάμβαναν μόνοι σχεδόν και πάντοντε μέρος εις τας εξόδους , αφήνοντες κατά ταύτας τους πλειότερους νεκρούς και επέστρεφαν με τους περισσότερους τραυματίας. Εφύλαττον δε πάντοτε τας πλέον επικινδύνους θέσεις και ως πυροβολισταί εις τα κανονοστάσια και με τα τουφέκια εστέκοντο εις τας επάλξεις ’’ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟΣ

'' Ζαρκαδοπαφίλια έλεγε τους Βαλτινούς γιατί φορούσανε πολλά και πλούσια αργυροχρυσωμένα στολίδια (χα’ι’μαλία , τσαπράζια , γατζούδια και τοκάδες) στα στήθια , στα ποδάρια , στο σελάχι κι’ απάνου στ’ άρματα μοιάζοντας με τα ζαρκάδια που τα ημέρωναν οι παλιοί Αρματωλοί και τα σέρνανε μαρτίνια στολισμένα με πολλά παφίλια '' - ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑ’Ι’ΣΚΑΚΗΣ

«Μεγάθυμοι» και «Μενεχάρμαι» - ΌΜΗΡΟΣ