Η απόφαση

‘’...Bλέποντες τόν εαυτόν μας, τό στράτευμα καί τούς πολίτας, εν γένει μικρούς καί μεγάλους παρ ελπίδα εστερημένους από όλα τά κατεπείγοντα αναγκαία τής ζωής πρό 40 ημέρας καί ότι επληρώσαμεν τά χρέη μας ως πιστοί στρατιώται τής πατρίδος εις στενήν πολιορκίαν ταύτην καί ότι, εάν μίαν ημέραν υπομείνωμεν περισσότερον, θέλομεν αποθάνει όρθιοι εις τούς δρόμους όλοι.. Θεωρούντες εκ τού άλλου ότι μάς εξέλιπεν κάθε ελπίς βοηθείας καί προμηθείας τόσον από τήν θάλασσαν καθώς καί από τήν ξηράν, ώστε νά δυνηθώμεν νά βαστάξωμεν, ενώ ευρισκόμεθα νικηταί τού εχθρού, αποφασίσαμεν ομοφώνως: H έξοδος μας νά γίνη βράδυ εις τάς δύο ώρας τής νυκτός 10 Aπριλίου, ημέρα Σάββατον καί ξημερώνοντας τών Bαϊων, κατά τό εξής σχέδιον, ή ελθη ή δέν έλθη βοήθεια...

Eν Mισολογγίω 10 Aπριλίου 1826.‘’

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

ΙΔΟΥ, ΚΥΡΙΕ ΖΑ’Ι’ΜΗ, Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ, ΙΔΟΥ ΚΟΛΟΚΤΡΩΝΗ, ΙΔΟΥ ΓΚΟΥΡΑ




 Σεις, Κύριοι Πληρεξούσιοι, δεν ήσασταν εις Άργος προ δύο μηνών, και εν ω σας παρασταίνουμε τον κίνδυνον του Μεσολογγίου και τον τρόπο πώς να εξολοθρεύσωμεν τον εχθρόν, σεις μας ελέγατε ότι το παν κρέμεται εις την Εθνικήν Συνέλευσιν, αυτή είναι η σωτηρία του έθνους’ διατί τώρα και δειλάτε έως μόνον την ατομικήν ύπαρξην να ζητήσετε, και αναθεματάτε  τον Δ. Υψηλάντη διότι σας εδιαμαρτυρήθη εις αυτήν την πράξιν, υπενθυνίζοντας σας ότι ο εξ΄αρχής της αποστασίας μας όρκος ήτον  ‘’ ή ελευθερία ή θάνατος ‘’ .

Ιδού, Κύριε Ζα’ί΄μη, η Συνέλευσις, ιδού Κολοκοτρώνη, ιδού Γκούρα, έπεσεν το Μεσολόγγιον διότι δεν ελάβατε πρόνοιαν, αλλ’ ενδόξος’ τα χρονικά των αιώνων αθανατίζουν την φρουράν του’ δεν ζητούσιν ατομικήν ύπαρξιν, αλλά φυλάττοντας τον όρκον ‘’ ή ελευθερία ή θάνατος ‘’, με τα ξίφη εις τα χείρας σπάζουν τας Τούρκικας φάλαγγας και σώζονται.


Και σώζονται διά να σας δείξουν πάλιν ότι δεν ζητούσι ατομικήν ύπαριν, αλλά πνέοντες εκδίσησιν προ του εχθρόν με νέους θριάμβους ν’ αποθανατισθώσι. Αλλ’ εχάθησαν και μέρος αυτών των ηρώων και τα αδύνατα μέλη, είναι συνέπεια της αποφάσεως του να διατηρήσουν αμετάτρεπτον τον όρκον δια να δείξουν εις τον κόσμο ότι Έλλην και Τούρκος είναι αδύνατον να συζήσουν πλέον.

ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΣΠΥΡΟΜΙΛΙΟΥ

στις

‘’ Οι δε Μεσολογγίται εις όλον το διάστημα της πολιορκίας έδωκαν άπειρα δείγματα της καρτερίας και γενναιοψυχίας των , διότι ήταν εκ των πρώτων, όπου να ριψοκινδυνεύουν , οι πρώτοι εις τας μάχας και όπου ηρίστευον ελάμβαναν μόνοι σχεδόν και πάντοντε μέρος εις τας εξόδους , αφήνοντες κατά ταύτας τους πλειότερους νεκρούς και επέστρεφαν με τους περισσότερους τραυματίας. Εφύλαττον δε πάντοτε τας πλέον επικινδύνους θέσεις και ως πυροβολισταί εις τα κανονοστάσια και με τα τουφέκια εστέκοντο εις τας επάλξεις ’’ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟΣ

'' Ζαρκαδοπαφίλια έλεγε τους Βαλτινούς γιατί φορούσανε πολλά και πλούσια αργυροχρυσωμένα στολίδια (χα’ι’μαλία , τσαπράζια , γατζούδια και τοκάδες) στα στήθια , στα ποδάρια , στο σελάχι κι’ απάνου στ’ άρματα μοιάζοντας με τα ζαρκάδια που τα ημέρωναν οι παλιοί Αρματωλοί και τα σέρνανε μαρτίνια στολισμένα με πολλά παφίλια '' - ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑ’Ι’ΣΚΑΚΗΣ

«Μεγάθυμοι» και «Μενεχάρμαι» - ΌΜΗΡΟΣ