ΠΩΣ ΕΠΕΣΕ ΤΟ ΒΑΣΙΛΑΔΙ
Οι λίγοι Μεσολογγίτες που βαστούσαν το μικρό αυτό νησί με το ντουφέκι και με τα λίγα κανόνια πούχανε, πολεμούσαν ώρες, κ’ οι Αραπάδες τίποτε δεν θα κάναν. Όμως ήταν εκεί ένα Μεσολογγιτάκι, ο Σπύρος , δέκα χρονών , παιδί του φρούραρχου και κανονιέρη Αναστάσιου Παπαλουκά, και βοηθούσε, κι΄ αυτό με τα μικρά του χέρια μοιράζοντας φυσέκια στους πολεμιστάδες. ‘Αμαθο όμως από τη φωτία , καθω΄ς είδε ένα από τα μικρά κανόνια γιομάτο, έτοιμο με το προσαναμμά του(αβιψότι), αρπάζει ένα δαύλι αναμμένο και βάνει φωτιά στην τρύπα. Παίρνει φωτιά το μπαρούτι, σκάζει το κανόνι, και τινάζει πέρα τα κομμάτια του, ένα κομμάτι μαζί με του δαυλού τα κάρβουνα έπεσε στης μπαρούτης το βαρέλι και πετάει στον αγέρα την αποθήκη κ’ εννιά ανθρώπους, πάνε και τα πολεμοφόδια. Τότε , αφού κοντεύανε να σωθούν και τα φυσέκια που κάθε παλικάρι είχε απάνου του , άφησαν το νησάκι και περάσανε φανερά , ενώ τ’ Αράπικα κανόνια και ντουφέκια δουλεύανε με λύσσα γύρω τους, και βγήκανε στο νησί της Τουρλίδας, κι από κει περπατώντας μέσα στο νερό κι’ ακολουθόντας ένα μονοπάτι κρυφό, τα Κάκαρα , γλυτώσανε στο Μεσολόγγι, τριάντα όλοι τους. Μα το έρημο Βασιλάδι χάθηκε, κι’ αυτό ήταν χαμός όχι μικρός για τη Μεγάλη τη Φρουρά.
Ν. Δ. Μακρή , Ιστορία του Μεσολογγίου
(Ανέκδοτο χειρόγραφο Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος)
Άμα οι Βασιλαδίτες φτάσανε κοντά στο Μεσολόγγι μαζεύτηκε ο λαός και τους αγνάντευε , κι’ άρχισε σκληρά να τους βρίζη γιατί να παραδώσουνε το Βασιλάδι. Αυτοί βλέποντας τα χειρότερα φωνάζανε:
-Πήρε φωτιά ο τζεπχανές!
Αφού τέλος καταλάβανε το τι είχε γίνει , τους αγκαλιάσανε με κλάματα και τους περιποιηθήκανε , καθώς είχανε φτάσει μισόγυμνοι, μισοκαμένοι και βρεμένοι μούσκεμα .
Σώθηκε κι’ ο Σπύρος ο Παπαλουκάς, ο αθώος αίτιος του κακού.
ΑΡΤ. ΜΙΧΟΥ , Απομνημονεύματα δευτέρας πολιορκίας του Μεσολογγίου 1825-1826
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου