Η απόφαση

‘’...Bλέποντες τόν εαυτόν μας, τό στράτευμα καί τούς πολίτας, εν γένει μικρούς καί μεγάλους παρ ελπίδα εστερημένους από όλα τά κατεπείγοντα αναγκαία τής ζωής πρό 40 ημέρας καί ότι επληρώσαμεν τά χρέη μας ως πιστοί στρατιώται τής πατρίδος εις στενήν πολιορκίαν ταύτην καί ότι, εάν μίαν ημέραν υπομείνωμεν περισσότερον, θέλομεν αποθάνει όρθιοι εις τούς δρόμους όλοι.. Θεωρούντες εκ τού άλλου ότι μάς εξέλιπεν κάθε ελπίς βοηθείας καί προμηθείας τόσον από τήν θάλασσαν καθώς καί από τήν ξηράν, ώστε νά δυνηθώμεν νά βαστάξωμεν, ενώ ευρισκόμεθα νικηταί τού εχθρού, αποφασίσαμεν ομοφώνως: H έξοδος μας νά γίνη βράδυ εις τάς δύο ώρας τής νυκτός 10 Aπριλίου, ημέρα Σάββατον καί ξημερώνοντας τών Bαϊων, κατά τό εξής σχέδιον, ή ελθη ή δέν έλθη βοήθεια...

Eν Mισολογγίω 10 Aπριλίου 1826.‘’

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

ΓΕΛΑΔΟΜΑΝΤΡΙ

ΓΕΛΑΔΟΜΑΝΤΡΙ

Είναι κάτι στιγμές μεγάλες κάτι ιστορικές περιστάσες , που τα λόγια τα πειό ασήμαντα γίνονται ίσα με τα ηρωικά έργα σημαντικά. Ο Νικόλας Στουρνάρης παλιός Κλεφταρματωλός του Ασπροποτάμου, έγραφε κατά Νοέμβρη του 1826, από το κλεισμένο Μεσολόγγι στο Νικηταρά που είχε αφήσει του συντρόφους του να το φυλάνε, καλεσμένος από τον Κολοκοτρώνη να τρέξη στο Μωριά , εγραφε ο στρατηγός Στουρνάρας :

- ‘’ Ο πατριωτισμός σου θέλει κέντα να ενθυμάσαι όσα συνέπαθες σφαλμένος ει το Γελαδομαντρί….. Από την πρώτην ώρα τ’ αχείλι μας δεν εγέλασε καθώς ηξεύρεις, κάμε ο,τι ημπορείς και δια το πρόφθαμσά μας και δια δυνάμωσιν της ΦΡΑΧΤΗΣ , γράψε μας και κανένα γράμμα , και αν μας εύρη ζωντανούς καλώς ειδέ καλαίς ανταμώσαις όπου ο Θεός θελήση, η εδώ ή εις τον ‘Αδην’’.

ΦΡΑΧΤΗ και γελαδομαντρί ωνόμαζανε μεταξύ τους χωρατεύοντας οι αθάνατοι ήρωες το Μεσολόγγι, που το κάναν αυτοί ψηλό ίσα με τ’ αστέρια………..

Ι. θ. ΚΟΛΟΚΟΤΩΝΗ , Διάφορα έγγραφα και επιστολαί αφορώντα τας το 1832 μετά τον θάνατον του Κυβερνήτου Ι. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ

στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

‘’ Οι δε Μεσολογγίται εις όλον το διάστημα της πολιορκίας έδωκαν άπειρα δείγματα της καρτερίας και γενναιοψυχίας των , διότι ήταν εκ των πρώτων, όπου να ριψοκινδυνεύουν , οι πρώτοι εις τας μάχας και όπου ηρίστευον ελάμβαναν μόνοι σχεδόν και πάντοντε μέρος εις τας εξόδους , αφήνοντες κατά ταύτας τους πλειότερους νεκρούς και επέστρεφαν με τους περισσότερους τραυματίας. Εφύλαττον δε πάντοτε τας πλέον επικινδύνους θέσεις και ως πυροβολισταί εις τα κανονοστάσια και με τα τουφέκια εστέκοντο εις τας επάλξεις ’’ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟΣ

'' Ζαρκαδοπαφίλια έλεγε τους Βαλτινούς γιατί φορούσανε πολλά και πλούσια αργυροχρυσωμένα στολίδια (χα’ι’μαλία , τσαπράζια , γατζούδια και τοκάδες) στα στήθια , στα ποδάρια , στο σελάχι κι’ απάνου στ’ άρματα μοιάζοντας με τα ζαρκάδια που τα ημέρωναν οι παλιοί Αρματωλοί και τα σέρνανε μαρτίνια στολισμένα με πολλά παφίλια '' - ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑ’Ι’ΣΚΑΚΗΣ

«Μεγάθυμοι» και «Μενεχάρμαι» - ΌΜΗΡΟΣ