Η απόφαση

‘’...Bλέποντες τόν εαυτόν μας, τό στράτευμα καί τούς πολίτας, εν γένει μικρούς καί μεγάλους παρ ελπίδα εστερημένους από όλα τά κατεπείγοντα αναγκαία τής ζωής πρό 40 ημέρας καί ότι επληρώσαμεν τά χρέη μας ως πιστοί στρατιώται τής πατρίδος εις στενήν πολιορκίαν ταύτην καί ότι, εάν μίαν ημέραν υπομείνωμεν περισσότερον, θέλομεν αποθάνει όρθιοι εις τούς δρόμους όλοι.. Θεωρούντες εκ τού άλλου ότι μάς εξέλιπεν κάθε ελπίς βοηθείας καί προμηθείας τόσον από τήν θάλασσαν καθώς καί από τήν ξηράν, ώστε νά δυνηθώμεν νά βαστάξωμεν, ενώ ευρισκόμεθα νικηταί τού εχθρού, αποφασίσαμεν ομοφώνως: H έξοδος μας νά γίνη βράδυ εις τάς δύο ώρας τής νυκτός 10 Aπριλίου, ημέρα Σάββατον καί ξημερώνοντας τών Bαϊων, κατά τό εξής σχέδιον, ή ελθη ή δέν έλθη βοήθεια...

Eν Mισολογγίω 10 Aπριλίου 1826.‘’

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

ΕΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΣΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ


ΕΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΣΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ

Εν Ναυπλίω τον Μαίον του 1826 οι στρατηγοι του Μεσολογγίου ήσαν συνηγμένοι ,εγώ δε εν τη ομηγύρει αυτή καθήμενος εθεώρουν τας όψεις των νέων ηρώων του Τρωικού πολέμου(1) . Ο Νότης Βοτσαρης υπήρχεν ο Αγαμέμνων , ο Κίτζος Τζαβέλας ο Αχιλλεύς, ο γέρων Φωτομάρας ο Νέστωρ , ο Γεώργιος Κίτσος ο Ιδομενεύς.
Προς επίσκεψιν αυτών ήλθον κατ’ αρχάς ο Γεώργιος Καραισκάκης, ο Νικήτας Τουρκοφάγος, ο Θεόδωρος Γρίβας, ο Ανδρέας Ίσκου και κατόπιν ήλθεν ο Ανδρέας Μιαούλης, ο Ανδρέας Λόντος, ο Ιωάννης Κωλέτης, ο Γεώργιος Αινίαν.
Ο Νότης Βότσαρης τότε δακτυλοδεικτων τον Ιατρόν Στεφανίτσην είπε:
-     ‘’ Ιδού , ο αξιώτερος όλων! Αυτός έκαμεν όσα δεν εκάμαμεν ημείς όλοι επολέμα και αυτός ιάτρευς(2)
    
Εφημ. ‘’Ήλιος’’ , 16 Ιουλίου 1858
(1) Αυτός που τα γράφει είναι ο Παναγ. Σούτσος ο ποιητής
(2) Ο Στεφανίτσης είναι από τη Λευκάδα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

‘’ Οι δε Μεσολογγίται εις όλον το διάστημα της πολιορκίας έδωκαν άπειρα δείγματα της καρτερίας και γενναιοψυχίας των , διότι ήταν εκ των πρώτων, όπου να ριψοκινδυνεύουν , οι πρώτοι εις τας μάχας και όπου ηρίστευον ελάμβαναν μόνοι σχεδόν και πάντοντε μέρος εις τας εξόδους , αφήνοντες κατά ταύτας τους πλειότερους νεκρούς και επέστρεφαν με τους περισσότερους τραυματίας. Εφύλαττον δε πάντοτε τας πλέον επικινδύνους θέσεις και ως πυροβολισταί εις τα κανονοστάσια και με τα τουφέκια εστέκοντο εις τας επάλξεις ’’ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟΣ

'' Ζαρκαδοπαφίλια έλεγε τους Βαλτινούς γιατί φορούσανε πολλά και πλούσια αργυροχρυσωμένα στολίδια (χα’ι’μαλία , τσαπράζια , γατζούδια και τοκάδες) στα στήθια , στα ποδάρια , στο σελάχι κι’ απάνου στ’ άρματα μοιάζοντας με τα ζαρκάδια που τα ημέρωναν οι παλιοί Αρματωλοί και τα σέρνανε μαρτίνια στολισμένα με πολλά παφίλια '' - ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑ’Ι’ΣΚΑΚΗΣ

«Μεγάθυμοι» και «Μενεχάρμαι» - ΌΜΗΡΟΣ