Η απόφαση

‘’...Bλέποντες τόν εαυτόν μας, τό στράτευμα καί τούς πολίτας, εν γένει μικρούς καί μεγάλους παρ ελπίδα εστερημένους από όλα τά κατεπείγοντα αναγκαία τής ζωής πρό 40 ημέρας καί ότι επληρώσαμεν τά χρέη μας ως πιστοί στρατιώται τής πατρίδος εις στενήν πολιορκίαν ταύτην καί ότι, εάν μίαν ημέραν υπομείνωμεν περισσότερον, θέλομεν αποθάνει όρθιοι εις τούς δρόμους όλοι.. Θεωρούντες εκ τού άλλου ότι μάς εξέλιπεν κάθε ελπίς βοηθείας καί προμηθείας τόσον από τήν θάλασσαν καθώς καί από τήν ξηράν, ώστε νά δυνηθώμεν νά βαστάξωμεν, ενώ ευρισκόμεθα νικηταί τού εχθρού, αποφασίσαμεν ομοφώνως: H έξοδος μας νά γίνη βράδυ εις τάς δύο ώρας τής νυκτός 10 Aπριλίου, ημέρα Σάββατον καί ξημερώνοντας τών Bαϊων, κατά τό εξής σχέδιον, ή ελθη ή δέν έλθη βοήθεια...

Eν Mισολογγίω 10 Aπριλίου 1826.‘’

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

ΡΙΦΘΕΝΤΕΣ ΕΞΩ ΤΟΥ ΦΡΟΥΡΙΟΥ ΜΕ ΓΥΜΝΗΝ ΣΠΑΘΗ ΥΠΟ ΤΟΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟΝ ΡΑΖΗΚΟΤΣΙΚΑΝ




Σας αναγγέλλομεν ότι προχθές τα ξημερώματα, οι εδώ αδελφοί μας έκαμαν νέα ανδραγαθήματα, άξια της φήμης της πατρίδος των. Έβαλαν πυρ εις μιαν νέαν υπόνομον, της οποία η ευτυχής έκρηξις έπεμψεν εις τον Άδη υπέρ 400 εχθρούς.
Μετά την έκρηξιν, οκτακόσιοι σχεδόν εκλεκτοί Έλληνες οδηγούμενοι υπό τους γενναίους στρατηγούς Κίτσον Τζαβέλλαν, Λάμπρο Βέ’ι’κον και Αθανάσιον Ραζηκότσικαν, ριφθέντες έξω του φρουρίου με γυμνήν σπάθη επροξένησαν μεγίστην φθοράν εις τον εχθρόν, καύσαντες και τα καλάθια από χώμα δια προμαχώντας τους φραγμούς των εχθρών…
Από τους αθλητάς μας αδελφούς δύο μόνον εθανατώθηκαν και πολλοί ολίγοι επληγώθηκαν.

12 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1826  ΥΔΡΑ ΕΦΗΜ. ‘’O ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ’’
στις

‘’ Οι δε Μεσολογγίται εις όλον το διάστημα της πολιορκίας έδωκαν άπειρα δείγματα της καρτερίας και γενναιοψυχίας των , διότι ήταν εκ των πρώτων, όπου να ριψοκινδυνεύουν , οι πρώτοι εις τας μάχας και όπου ηρίστευον ελάμβαναν μόνοι σχεδόν και πάντοντε μέρος εις τας εξόδους , αφήνοντες κατά ταύτας τους πλειότερους νεκρούς και επέστρεφαν με τους περισσότερους τραυματίας. Εφύλαττον δε πάντοτε τας πλέον επικινδύνους θέσεις και ως πυροβολισταί εις τα κανονοστάσια και με τα τουφέκια εστέκοντο εις τας επάλξεις ’’ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟΣ

'' Ζαρκαδοπαφίλια έλεγε τους Βαλτινούς γιατί φορούσανε πολλά και πλούσια αργυροχρυσωμένα στολίδια (χα’ι’μαλία , τσαπράζια , γατζούδια και τοκάδες) στα στήθια , στα ποδάρια , στο σελάχι κι’ απάνου στ’ άρματα μοιάζοντας με τα ζαρκάδια που τα ημέρωναν οι παλιοί Αρματωλοί και τα σέρνανε μαρτίνια στολισμένα με πολλά παφίλια '' - ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑ’Ι’ΣΚΑΚΗΣ

«Μεγάθυμοι» και «Μενεχάρμαι» - ΌΜΗΡΟΣ