Η απόφαση

‘’...Bλέποντες τόν εαυτόν μας, τό στράτευμα καί τούς πολίτας, εν γένει μικρούς καί μεγάλους παρ ελπίδα εστερημένους από όλα τά κατεπείγοντα αναγκαία τής ζωής πρό 40 ημέρας καί ότι επληρώσαμεν τά χρέη μας ως πιστοί στρατιώται τής πατρίδος εις στενήν πολιορκίαν ταύτην καί ότι, εάν μίαν ημέραν υπομείνωμεν περισσότερον, θέλομεν αποθάνει όρθιοι εις τούς δρόμους όλοι.. Θεωρούντες εκ τού άλλου ότι μάς εξέλιπεν κάθε ελπίς βοηθείας καί προμηθείας τόσον από τήν θάλασσαν καθώς καί από τήν ξηράν, ώστε νά δυνηθώμεν νά βαστάξωμεν, ενώ ευρισκόμεθα νικηταί τού εχθρού, αποφασίσαμεν ομοφώνως: H έξοδος μας νά γίνη βράδυ εις τάς δύο ώρας τής νυκτός 10 Aπριλίου, ημέρα Σάββατον καί ξημερώνοντας τών Bαϊων, κατά τό εξής σχέδιον, ή ελθη ή δέν έλθη βοήθεια...

Eν Mισολογγίω 10 Aπριλίου 1826.‘’

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

Τ’ ΑΔΥΝΑΤΑ ΔΥΝΑΤΑ



Τ’ ΑΔΥΝΑΤΑ ΔΥΝΑΤΑ

Το Μεσολόγγι κιντυνεύει και βοήθεια κράζει , κλεισμένο από στεριά και θάλλασα, πεινάει (αυτό μονάχα;) και γράφει στην Κυβέρνηση  πως σε πέντε μέρες, αν δεν προφτάστη , χάνεται.
Κ’ ή Κυβέρνηση –τι της περνάει κι’ αυτεινης – γράφει στο Μιαούλη και τον ορκίζει να κάμη  «τ’ αδύνατα δυνατά»  να βοηθήσει το Μεσολόγγι. Ο Μιαούλης έλαβε διαταγή ενώ αρμένιζε γύρω από το Τσιρίγο (Κύθηρα) με τα εικοσιπέντε μπρίκια του και τρία μπουρλότα. Αφού διάβασε ο γραμματικός το γράμμα ο Ικέσιος Λάτρης , έμεινε  συλλογισμένος, ο Μιαούλης καμπόσο ύστερα άρχισε να μιλή τάχα με τον Κουντουριώτη, το Πρόεδρο του Εκτελεστικού.

‘’ – Τι θα πη  αυτό , μωρέ παιδί (έτσι τον έλεγε σαν πειό νειό του), κάμε «τ’ αδύνατα δυνατά» ; . Εγώ είμαι έτοιμος να δουλέψω και να σκοτωθώ, φτάνει να μου δώσης καράβια , να μου δώσης μπουρλότα, να μου δώσεις μπαρούτι, μπάλλες και ψωμί. Εσύ – «τ’ αδύνατα δυνατά».  
Έμεινε συλλογισμένος πάλι βράζοντας μέσα του. Τότε είπε ο γραμματικός :

‘’ - Μοναχός σου το νιώθεις, Ναύαρχε, πως το έθνος έχει πολλές ελλείψες μα γιατί σε ξέρει καλά η Κυβέρνηση, γι’ αυτό και σου γράφει έτσι….’’
Έμεινε ο Ναύαρχος συλλογισμένος πάλι .Ύστερα έκαμε πανιά για το Μεσολόγγι.

ΙΚΕΣΙΟΥ ΛΑΤΡΗ (σύντομος βιογραφία 1873  ,σελ 9)

στις Δεν υπάρχουν σχόλια:
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)

‘’ Οι δε Μεσολογγίται εις όλον το διάστημα της πολιορκίας έδωκαν άπειρα δείγματα της καρτερίας και γενναιοψυχίας των , διότι ήταν εκ των πρώτων, όπου να ριψοκινδυνεύουν , οι πρώτοι εις τας μάχας και όπου ηρίστευον ελάμβαναν μόνοι σχεδόν και πάντοντε μέρος εις τας εξόδους , αφήνοντες κατά ταύτας τους πλειότερους νεκρούς και επέστρεφαν με τους περισσότερους τραυματίας. Εφύλαττον δε πάντοτε τας πλέον επικινδύνους θέσεις και ως πυροβολισταί εις τα κανονοστάσια και με τα τουφέκια εστέκοντο εις τας επάλξεις ’’ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟΣ

'' Ζαρκαδοπαφίλια έλεγε τους Βαλτινούς γιατί φορούσανε πολλά και πλούσια αργυροχρυσωμένα στολίδια (χα’ι’μαλία , τσαπράζια , γατζούδια και τοκάδες) στα στήθια , στα ποδάρια , στο σελάχι κι’ απάνου στ’ άρματα μοιάζοντας με τα ζαρκάδια που τα ημέρωναν οι παλιοί Αρματωλοί και τα σέρνανε μαρτίνια στολισμένα με πολλά παφίλια '' - ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑ’Ι’ΣΚΑΚΗΣ

«Μεγάθυμοι» και «Μενεχάρμαι» - ΌΜΗΡΟΣ