Η απόφαση

‘’...Bλέποντες τόν εαυτόν μας, τό στράτευμα καί τούς πολίτας, εν γένει μικρούς καί μεγάλους παρ ελπίδα εστερημένους από όλα τά κατεπείγοντα αναγκαία τής ζωής πρό 40 ημέρας καί ότι επληρώσαμεν τά χρέη μας ως πιστοί στρατιώται τής πατρίδος εις στενήν πολιορκίαν ταύτην καί ότι, εάν μίαν ημέραν υπομείνωμεν περισσότερον, θέλομεν αποθάνει όρθιοι εις τούς δρόμους όλοι.. Θεωρούντες εκ τού άλλου ότι μάς εξέλιπεν κάθε ελπίς βοηθείας καί προμηθείας τόσον από τήν θάλασσαν καθώς καί από τήν ξηράν, ώστε νά δυνηθώμεν νά βαστάξωμεν, ενώ ευρισκόμεθα νικηταί τού εχθρού, αποφασίσαμεν ομοφώνως: H έξοδος μας νά γίνη βράδυ εις τάς δύο ώρας τής νυκτός 10 Aπριλίου, ημέρα Σάββατον καί ξημερώνοντας τών Bαϊων, κατά τό εξής σχέδιον, ή ελθη ή δέν έλθη βοήθεια...

Eν Mισολογγίω 10 Aπριλίου 1826.‘’

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΗ

ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΗ

Στο Μεσολόγγι , πριν από τα 1823, ο περίφημος Δεσπότης Άρτας Πορφύριος δεχότανε στο σπίτι του κ’ έπαιζε χαρτιά με τον Αλ. Μαυροκορδάτο , το Μάρκο Μπότσαρη, το Θ. Γρίβα κι’ άλλους και τους γνώρισε καλά. Γι’ αυτό συνείθιζε να λέη αργότερα :

- Ο Μαυροκορδάτος ήτον γεννημένος πολιτικός , ο Μ. Μπότσαρης στρατηγός , ο Θ. Γρίβας παληκάρι.

Προφορική παράδοση από τον Α. Καρκαβίτσα

ΜΑΚΡΗΣ Ο ΖΥΓΙΩΤΗΣ

ΜΑΚΡΗΣ Ο ΖΥΓΙΩΤΗΣ

‘’ Ένοιωσε το θανατό του , τον Αύγουστο του 1841. Ντύθηκε τ’ αρματά του, κίνησε από το Μεσολόγγι και πήγε στο χωριό του πούμενε με τη γυναίκα του. Εκεί έπεσε στο στρώμα, μα δεν ξαναθηκώθηκε. Μια μέρα έβαλε τη γυναίκα να καθίση στο πλευρό του και της είπε :

Χλιμμένη γριά ! Έρχεται ο Τάταρης (ταχυδρόμος = ο Χάρος) να πάρη την ψυχή μου. Μοιρολόγα των ήρωα σου!

Η γριά δεν ήθελε , μα τι να κάμη; Αρχίζει να του τραγουδή το κλέφτικο τραγούδι που αγαπούσε. Αυτός στα μάτια την κυτούσε , άκουγε το τραγούδι το παλιό κ’ έβλεπε με το νού τα περασμένα του. Έτσι πέθανε ο ήρωας του Μεσολογγίου (1) ‘’

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΙΩΝ 10η 7βρ 1841 – ΠΡΟΦΟΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

(1)Είχε στεφανωθή μ’ αγάπη τη γυναίκα του στο Μεσολόγγι. «Ο ήρωας μου συνήθιζε να λέη αυτή αντίς «ο άντρας μου» »

Τ ' ΑΠΑΡΤΟ ΠΑΙΡΝΕΤΑΙ

ΤΑΠΑΡΤΟ ΠΑΙΡΝΕΤΑΙ

‘’ Όταν ο Βασιλέας Γεώργιος , κατά τα 1863 ,ταξείδευε πρώτη φορά στο Μεσολόγγι, τονέ συνώδευε ο σύμβουλος του Σποννεκ , ο πειο ανίκανος απ’όσους ήρθανε με πολιτική αποστολή στην Ελλάδα ξένος και φιλάργυρος(1) . Ο Σπόννεκ κοίταζε περίεργος τα χωματένια απομεινάρια των προχωμάτων , που ο Τούρκος κιο Αράπης ανάξοι είχανε σταθή να τα πάρουν. Γυρίζει τότε και λέει στον κύκλο που τον άκουγε :

- Ένα τέτοιο αδύνατο πρόχωμα με 400 Δανέζους το παίρνω εγώ και μονή έφοδο.

Κάποιος Σουλιώτης τότε εκεί ο γέροΝίκας(ίσως ο Νάση-Νίκας) ρώτησε κέμαθε τι λέει ο ξένος, κείπε :

-Tο παίρνει , λέει με τετρακόσους Δανέζους; Μπορεί μα πρέπει κεκείνοι που θα είναι μέσα να είναι Δανέζοι σαν αυτόν. ’’

Δ. Γ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΗ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ

(1) Κάποτε φιλονικούσε μια βδομάδα με τον Αυλάρχη Σκαρλάτο Σούτσο για 67 δρχ νομισματική διαφορά της μισθοδοσίας του.

‘’ Οι δε Μεσολογγίται εις όλον το διάστημα της πολιορκίας έδωκαν άπειρα δείγματα της καρτερίας και γενναιοψυχίας των , διότι ήταν εκ των πρώτων, όπου να ριψοκινδυνεύουν , οι πρώτοι εις τας μάχας και όπου ηρίστευον ελάμβαναν μόνοι σχεδόν και πάντοντε μέρος εις τας εξόδους , αφήνοντες κατά ταύτας τους πλειότερους νεκρούς και επέστρεφαν με τους περισσότερους τραυματίας. Εφύλαττον δε πάντοτε τας πλέον επικινδύνους θέσεις και ως πυροβολισταί εις τα κανονοστάσια και με τα τουφέκια εστέκοντο εις τας επάλξεις ’’ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟΣ

'' Ζαρκαδοπαφίλια έλεγε τους Βαλτινούς γιατί φορούσανε πολλά και πλούσια αργυροχρυσωμένα στολίδια (χα’ι’μαλία , τσαπράζια , γατζούδια και τοκάδες) στα στήθια , στα ποδάρια , στο σελάχι κι’ απάνου στ’ άρματα μοιάζοντας με τα ζαρκάδια που τα ημέρωναν οι παλιοί Αρματωλοί και τα σέρνανε μαρτίνια στολισμένα με πολλά παφίλια '' - ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑ’Ι’ΣΚΑΚΗΣ

«Μεγάθυμοι» και «Μενεχάρμαι» - ΌΜΗΡΟΣ