Η απόφαση

‘’...Bλέποντες τόν εαυτόν μας, τό στράτευμα καί τούς πολίτας, εν γένει μικρούς καί μεγάλους παρ ελπίδα εστερημένους από όλα τά κατεπείγοντα αναγκαία τής ζωής πρό 40 ημέρας καί ότι επληρώσαμεν τά χρέη μας ως πιστοί στρατιώται τής πατρίδος εις στενήν πολιορκίαν ταύτην καί ότι, εάν μίαν ημέραν υπομείνωμεν περισσότερον, θέλομεν αποθάνει όρθιοι εις τούς δρόμους όλοι.. Θεωρούντες εκ τού άλλου ότι μάς εξέλιπεν κάθε ελπίς βοηθείας καί προμηθείας τόσον από τήν θάλασσαν καθώς καί από τήν ξηράν, ώστε νά δυνηθώμεν νά βαστάξωμεν, ενώ ευρισκόμεθα νικηταί τού εχθρού, αποφασίσαμεν ομοφώνως: H έξοδος μας νά γίνη βράδυ εις τάς δύο ώρας τής νυκτός 10 Aπριλίου, ημέρα Σάββατον καί ξημερώνοντας τών Bαϊων, κατά τό εξής σχέδιον, ή ελθη ή δέν έλθη βοήθεια...

Eν Mισολογγίω 10 Aπριλίου 1826.‘’

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Τ ' ΑΠΑΡΤΟ ΠΑΙΡΝΕΤΑΙ

ΤΑΠΑΡΤΟ ΠΑΙΡΝΕΤΑΙ

‘’ Όταν ο Βασιλέας Γεώργιος , κατά τα 1863 ,ταξείδευε πρώτη φορά στο Μεσολόγγι, τονέ συνώδευε ο σύμβουλος του Σποννεκ , ο πειο ανίκανος απ’όσους ήρθανε με πολιτική αποστολή στην Ελλάδα ξένος και φιλάργυρος(1) . Ο Σπόννεκ κοίταζε περίεργος τα χωματένια απομεινάρια των προχωμάτων , που ο Τούρκος κιο Αράπης ανάξοι είχανε σταθή να τα πάρουν. Γυρίζει τότε και λέει στον κύκλο που τον άκουγε :

- Ένα τέτοιο αδύνατο πρόχωμα με 400 Δανέζους το παίρνω εγώ και μονή έφοδο.

Κάποιος Σουλιώτης τότε εκεί ο γέροΝίκας(ίσως ο Νάση-Νίκας) ρώτησε κέμαθε τι λέει ο ξένος, κείπε :

-Tο παίρνει , λέει με τετρακόσους Δανέζους; Μπορεί μα πρέπει κεκείνοι που θα είναι μέσα να είναι Δανέζοι σαν αυτόν. ’’

Δ. Γ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΗ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ

(1) Κάποτε φιλονικούσε μια βδομάδα με τον Αυλάρχη Σκαρλάτο Σούτσο για 67 δρχ νομισματική διαφορά της μισθοδοσίας του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

‘’ Οι δε Μεσολογγίται εις όλον το διάστημα της πολιορκίας έδωκαν άπειρα δείγματα της καρτερίας και γενναιοψυχίας των , διότι ήταν εκ των πρώτων, όπου να ριψοκινδυνεύουν , οι πρώτοι εις τας μάχας και όπου ηρίστευον ελάμβαναν μόνοι σχεδόν και πάντοντε μέρος εις τας εξόδους , αφήνοντες κατά ταύτας τους πλειότερους νεκρούς και επέστρεφαν με τους περισσότερους τραυματίας. Εφύλαττον δε πάντοτε τας πλέον επικινδύνους θέσεις και ως πυροβολισταί εις τα κανονοστάσια και με τα τουφέκια εστέκοντο εις τας επάλξεις ’’ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟΣ

'' Ζαρκαδοπαφίλια έλεγε τους Βαλτινούς γιατί φορούσανε πολλά και πλούσια αργυροχρυσωμένα στολίδια (χα’ι’μαλία , τσαπράζια , γατζούδια και τοκάδες) στα στήθια , στα ποδάρια , στο σελάχι κι’ απάνου στ’ άρματα μοιάζοντας με τα ζαρκάδια που τα ημέρωναν οι παλιοί Αρματωλοί και τα σέρνανε μαρτίνια στολισμένα με πολλά παφίλια '' - ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑ’Ι’ΣΚΑΚΗΣ

«Μεγάθυμοι» και «Μενεχάρμαι» - ΌΜΗΡΟΣ