Παρακαλείται το κοινόν του
Μεσολογγίου, αν ευαρεστείται, να προσέλθη και ιδη το κατά την 11 τρεχ.
Μετενεχθέν εις την πόλιν μας φοβερόν θέαμα.
Εν ανθρώπινον σώμα, γέννημα
Μεσολογγίου, ονόματι Γεωρ. Μπακογιάννης, απομεινάριον της εξόδου Μεσολογγίου,
και έχων τρείς αδελφάς αιχμαλώτους, εστάλη εξ Αθηνών δια να αποτεθή εις την
πόλιν μας.
Ο Μεσολογγίτης λοιπόν αυτός
δύναται να χρησιμεύση ως μια ζωντανή μαρτυρία όλων των χαρίτων, όλων των ευτυχιών, και όλων των
αγαθών ενός αληθούς αγωνιστού, καθότι την νύκτα της εξόδου , ότε ο δυστυχής
ούτος συνεπλάκη με τους Τούρκους, και του ελιάνισαν δια σπάθης την αριστεράν
χείρα, η οποία έκτοτε του έμεινεν άχρηστος, ή δε δεξιά του εξηράνθη και είναι
ακίνητος. Ιππείς δε Τούρκοι του έκοψαν την κορυφήν της κεφαλής, η οποία
φαίνεται ως περικεκομμένη κεφαλή χειμονικού. Από δε την μεγάλην καλοπέρασιν ο
αγωνιστής ούτος επρίσθη κατά τους πόδας.
Αλλά η μόνη αυτή παρηγοριά
είναι ότι εσχάτως έχασε και τους δύο οφθαλμούς του. Ως μέσον δε να αναλάβη τι φως
του επενοήθη, να τον διώξουν από το τυφλοκομείον των Αθηνών και να τον στείλουν
εις το Νοσοκομείον Μεσολογγιου…..
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ (ΑΝΑΣΤ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ – ΕΤΟΣ Δ’ ΑΡΙΘ. 26 της 16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1859)
