ΑΜΕΤΑΘΕΤΟΙ ΔΕ ΑΠΟΦΑΣΙΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΜΑΚΕΛΛΕΥΘΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΜΑΛΛΟΝ , ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΝ ΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥΤΟ

                                                       

 

‘’ …….Είθε δε να μην αργήση να φθάση χαροποιά προς εμψύχωσιν της γενναίας φρουράς του Μεσολογγίου. Ο Ελληνικός στόλος δεν εφάνη ακόμη, αδελφοί , κατά τα γραφόμενα της Σ. Διοικήσεως και των αυτών φιλογενών , και τούτο είναι το οποίον δειλιάζει τους εδώ εγκλείστους αδελφούς , οι οποίοι δεν έχουν καθόλου την αναγκαίαν ζωοτροφίαν και έφαγαν και τρώγουν ολονέν γαϊδούρια και αυτούς του ποντικούς, βαστώντες με τα δόντια το προπύργιον της Ελλάδος και ελπίζοντες να ιδούν ημέρα παρ’ ημέραν τον στόλον.

Αμετάθετοι δε απόφασιν έχουν να μακελλευθούν με τους εχθρούς μάλλον , παρά να αφήσουν εις αυτούς το φρούριο τούτο. Αλλά δια τον Θεόν! . Ποία ωφέλεια  να χαθούν τόσοι ήρωες αναγκαιότατοι εις την πατρίδα  και η πόλις του Μεσολογγίου, η ζωή όλης της Ελλάδος , να μην υπάρξη και μετ’ αυτήν να χαθή όλη η Έλλάς ύστερον αοι τόσας θυσίας; Δεν ηξεύρει ως τόσον τι να ειπή κανείς! Οι εδώ μόνον Έλληνες απεφασίσθησαν να βαστάξουν το παν; Τι έγιναν οι τόσοι άλλοι αδελφοί; Τι έγιναν τα καράβια δια να λύσουν τον αποκλεισμόν και να ευκολύνουν την εισαγωγήν τροφών , από την έλλειψιν των οποίων κινδυνεύομεν φανερά, φανερά; Ας όψωνται οι αίτιοι και εις εκείνο το αδέκαστον Κριτήριο ας δώσουν απολογίαν! Κάμετε όμως και η Ευγενεία Σας τα αδύνατα δυνατά, ως δεν αμφιβάλλομεν, να φθάση ογλήγορα ο στόλος, δια να κερδίσωμεν τους κόπους και τους αγώνας μας και να ζήσωμεν επομένως ελεύθεροι και υπό νόμους .

Μην λείπετε δε , παρακαλούμεν να μας γράφετε συχνά προς παραμυθίαν και όλου του στρατιωτικού και να έχετε τους αδελφούς σας εις την ενθυμησίν μας…… ‘’

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ  ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΔΙΟΙΚΗΤΩΝ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝ ) ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝ ΖΑΚΥΝΘΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΝ.

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ , ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝ ,ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ: 1824-1826

‘‘…..Έκτοτε δε ήρχισαν οι πολιορκημένοι να τρέφωνται με το κρέας των εν τη πόλει ίππων , όνων , κυνών , γαλών, μυών κλπ. και εκ θαλασσίων καρκίνων και χόρτου, εκ των αρμυρίθρων λεγομένων , αίτινες προξενούν εις τους τρώγοντας διάρροιαν  αλλά και τούτο ολίγον διήρκεσε καθότι ολίγιστα ήσαν εν τη πόλει και τα είδη ταύτα και πολλαί μεν οικογένειαι ήρχισαν τότε να τρέφωνται εκ του λαιμού αποθνησκόντων συγγενών των , οι δε στρατιώται , νήστεις και γυμνοί , υπομένον τα πάνδεινα με απαραδειγμάτιστον καρτερίαν.

Ουδεμία δ’ εφαίνετο κατά τας φρικώδεις εκείνας στιγμάς , Ελληνική δύναμις , ούτε πεζική ούτε θαλάσσιος ερχόμενη εις βοήθειαν του προπυργίου της Ελλάδος, αλλ’ ούτε είδησης καμμία ήτο δυνατόν να φθάση; Ένεκα του στενωτάτου αποκλεισμού…..’’

ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝ ,ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ: 1824-1826

Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΓΚΟΥΡΑΣ ΣΥΝΕΙΣΕΦΕΡΕ 4.000 ΓΡΟΣΙΑ ΚΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΣΥΜΒΙΑ ΤΟΥ ΕΔΩΚΕ 30 ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑΣ

……Εις Ναύπλιον εσυστήθη επιτροπή εις συλλογήν προαιρετικής συνεισφοράς παρά πατριωτών εις βοήθειαν των εν Μεσολογγίω ηρώων.

Η επιτροπή αυτή έστειλεν ανθρώπους και εις το Αιγαίο πέλαγος και εις άλλα της Ελληνικής επικρατείας μέρη. Οι εις Αθήνας απεσταλμένοι γράφουσι προς την εδώ Κεντρικήν Επιτροπή ότι εσύναξαν εκεί 8.900 γρόσια εις μετρητά. Ο Στρατηγός Γκούρας συνεισέφερε 4.000 γρόσια και ή Κυρία συμβία του έδωκε 30 φουστανέλας.

Εκ των  μετρητών εσυνάχθησαν 97 φέσια , 30 υποκάμισα και 7 βρακκία, 6 κάππαι και 6 ζευγάρια σκαλτζών.

Δεν υπάρχει πολίτης , όστις δεν γνωρίζει τα λαμπρά κατορθώματα των υπερασπιστών του Μεσολογγίου, και όλοι γνωρίζομεν τα όσα δεινά υπέφεραν και υποφέρουσιν οι γενναίοι εκείνοι άνδρες , και πόσον εταλαιπωρήθησαν και ταλαιπωρούνται υπερ πάσης της Ελλάδος.

Όλοι λοιπόν πρέπει να συνεισφέρωμεν εις βοήθειαν και παραμυθίαν αυτών, δεικνύοντες δια της προαιρετικής τάυτης συνεισφοράς ότι δεν είμεθα και αγνωμονες.

ΓΕΝΙΚΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ , ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 44, 10 ΜΑΡΤΙΟΥ 1826