Η απόφαση

‘’...Bλέποντες τόν εαυτόν μας, τό στράτευμα καί τούς πολίτας, εν γένει μικρούς καί μεγάλους παρ ελπίδα εστερημένους από όλα τά κατεπείγοντα αναγκαία τής ζωής πρό 40 ημέρας καί ότι επληρώσαμεν τά χρέη μας ως πιστοί στρατιώται τής πατρίδος εις στενήν πολιορκίαν ταύτην καί ότι, εάν μίαν ημέραν υπομείνωμεν περισσότερον, θέλομεν αποθάνει όρθιοι εις τούς δρόμους όλοι.. Θεωρούντες εκ τού άλλου ότι μάς εξέλιπεν κάθε ελπίς βοηθείας καί προμηθείας τόσον από τήν θάλασσαν καθώς καί από τήν ξηράν, ώστε νά δυνηθώμεν νά βαστάξωμεν, ενώ ευρισκόμεθα νικηταί τού εχθρού, αποφασίσαμεν ομοφώνως: H έξοδος μας νά γίνη βράδυ εις τάς δύο ώρας τής νυκτός 10 Aπριλίου, ημέρα Σάββατον καί ξημερώνοντας τών Bαϊων, κατά τό εξής σχέδιον, ή ελθη ή δέν έλθη βοήθεια...

Eν Mισολογγίω 10 Aπριλίου 1826.‘’

Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012

ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΩΝ TIMES ΛΟΝΔΙΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΛΙΓΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ


ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΩΝ TIMES ΛΟΝΔΙΝΟΥ  ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΛΙΓΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ    
«..ίσως εξασφαλιζόταν η σωτηρία του Μεσολογγίου. Αλλά και αυτό πρέπει να αποκλεισθή. Η κυβέρνηση έλαβε από το δεύτερο δάνειο 182.400 λίρες μετρητά.
Αλλά δεν μπόρεσε να σώση τους πολιορκημένους από τον όλεθρο στέλνοντας δέκα καράβια μπροστά στην λιμνοθάλασσα.
Δεν είχε απομείνει οβολός , και αποφασίζει στις 24 Δεκεμβρίου του 1825 κάτι ανήκουστο. Την έκδοση ειδικού δανείου για το Μεσολόγγι, ενός εκατομμυρίου ισπανικών ταλλήρων . Το δάνειο τούτο να ασφαλισθή με την εγγύηση του έθνους, δηλαδή με την υποθήκη παντός είδους εθνικών κτημάτων εις οιονδήποτε μέρος της ελληνικής επικράτειας. Φυσικά το δάνειο τούτου ήταν αδύνατον να συνομολογηθή.
Στις 7 Απριλίου του 1826 , τρείς ημέρες πριν την έξοδο η Εθνική συνέλευση της Επιδαύρου αποφάσισε την αναζήτηση δανεισμών στα Επτάνησα για ποσόν 100.000 ταλλήρων . Η μόνη ελπίδα να κινητοποιηθή ο στόλος και να σωθεί το Μεσολόγγι. Ηρωισμοί ,θυσίες , ολοκαυτώματα και καταισχύνη.»
  

‘’ Οι δε Μεσολογγίται εις όλον το διάστημα της πολιορκίας έδωκαν άπειρα δείγματα της καρτερίας και γενναιοψυχίας των , διότι ήταν εκ των πρώτων, όπου να ριψοκινδυνεύουν , οι πρώτοι εις τας μάχας και όπου ηρίστευον ελάμβαναν μόνοι σχεδόν και πάντοντε μέρος εις τας εξόδους , αφήνοντες κατά ταύτας τους πλειότερους νεκρούς και επέστρεφαν με τους περισσότερους τραυματίας. Εφύλαττον δε πάντοτε τας πλέον επικινδύνους θέσεις και ως πυροβολισταί εις τα κανονοστάσια και με τα τουφέκια εστέκοντο εις τας επάλξεις ’’ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟΣ

'' Ζαρκαδοπαφίλια έλεγε τους Βαλτινούς γιατί φορούσανε πολλά και πλούσια αργυροχρυσωμένα στολίδια (χα’ι’μαλία , τσαπράζια , γατζούδια και τοκάδες) στα στήθια , στα ποδάρια , στο σελάχι κι’ απάνου στ’ άρματα μοιάζοντας με τα ζαρκάδια που τα ημέρωναν οι παλιοί Αρματωλοί και τα σέρνανε μαρτίνια στολισμένα με πολλά παφίλια '' - ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑ’Ι’ΣΚΑΚΗΣ

«Μεγάθυμοι» και «Μενεχάρμαι» - ΌΜΗΡΟΣ