Η απόφαση

‘’...Bλέποντες τόν εαυτόν μας, τό στράτευμα καί τούς πολίτας, εν γένει μικρούς καί μεγάλους παρ ελπίδα εστερημένους από όλα τά κατεπείγοντα αναγκαία τής ζωής πρό 40 ημέρας καί ότι επληρώσαμεν τά χρέη μας ως πιστοί στρατιώται τής πατρίδος εις στενήν πολιορκίαν ταύτην καί ότι, εάν μίαν ημέραν υπομείνωμεν περισσότερον, θέλομεν αποθάνει όρθιοι εις τούς δρόμους όλοι.. Θεωρούντες εκ τού άλλου ότι μάς εξέλιπεν κάθε ελπίς βοηθείας καί προμηθείας τόσον από τήν θάλασσαν καθώς καί από τήν ξηράν, ώστε νά δυνηθώμεν νά βαστάξωμεν, ενώ ευρισκόμεθα νικηταί τού εχθρού, αποφασίσαμεν ομοφώνως: H έξοδος μας νά γίνη βράδυ εις τάς δύο ώρας τής νυκτός 10 Aπριλίου, ημέρα Σάββατον καί ξημερώνοντας τών Bαϊων, κατά τό εξής σχέδιον, ή ελθη ή δέν έλθη βοήθεια...

Eν Mισολογγίω 10 Aπριλίου 1826.‘’

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

‘’ - Χάσαμε την κόττα’’ , ‘’- Ας πάη κι’ αυτή’’


‘’ - Χάσαμε την κόττα’’   ,   ‘’- Ας πάη κι’ αυτή’’
    
            


Στο Μεσολόγγι , τέλη του 1822, όταν ο Κανέλλος Δεληγιάννης μ’ άλλους επισήμους του Μωριά τρέξανε βοήθεια των πολιορκημένων, μια μέρα ο Μάρκος Μπότσαρης κάλεσε τον Κανέλλο σπίτι του να φάνε.
Έιχε ο στρατηγός ψημένην όρνιθα , κι’ αφού στρώθηκε ο σοφράς κ’ οι φίλοι σταυροπόδι καθισμένοι μιλούσανε, να έφτασε κ’ η ψημένη όρνιθα. Μα δεν είχαν ακόμα απλώσει χέρι , και μπόμπα έπεσε στο σπίτι, τρύπησε τη σκεπή, σκορπάει το τραπέζι με την κόττα, τρυπάει ακόμα και το πάτωμα, και τέλος φτάνει στο κατώι , παίρνει φωτιά και γεμίζει όλο το σπίτι σκόνη και καπνό. Νόμιζε κανείς πώς δεν είχε τίποτε μείνει ζωντανό. Κανείς όμως κακό δεν είχε πάθει.
‘’- Χάσαμε την κόττα ’’ , είπε ο Μάρκος με χαμόγελο, αυτό ήταν όλο.
‘’- Ας πάη κι’ αυτή’’ , είπε ο Κανέλλος της μπόμπας το γλέντι ήτανε πιο νόστιμο.

Εφημερίδα Μέριμνα 29 Ιουλίου 1860

‘’ Οι δε Μεσολογγίται εις όλον το διάστημα της πολιορκίας έδωκαν άπειρα δείγματα της καρτερίας και γενναιοψυχίας των , διότι ήταν εκ των πρώτων, όπου να ριψοκινδυνεύουν , οι πρώτοι εις τας μάχας και όπου ηρίστευον ελάμβαναν μόνοι σχεδόν και πάντοντε μέρος εις τας εξόδους , αφήνοντες κατά ταύτας τους πλειότερους νεκρούς και επέστρεφαν με τους περισσότερους τραυματίας. Εφύλαττον δε πάντοτε τας πλέον επικινδύνους θέσεις και ως πυροβολισταί εις τα κανονοστάσια και με τα τουφέκια εστέκοντο εις τας επάλξεις ’’ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟΣ

'' Ζαρκαδοπαφίλια έλεγε τους Βαλτινούς γιατί φορούσανε πολλά και πλούσια αργυροχρυσωμένα στολίδια (χα’ι’μαλία , τσαπράζια , γατζούδια και τοκάδες) στα στήθια , στα ποδάρια , στο σελάχι κι’ απάνου στ’ άρματα μοιάζοντας με τα ζαρκάδια που τα ημέρωναν οι παλιοί Αρματωλοί και τα σέρνανε μαρτίνια στολισμένα με πολλά παφίλια '' - ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑ’Ι’ΣΚΑΚΗΣ

«Μεγάθυμοι» και «Μενεχάρμαι» - ΌΜΗΡΟΣ