ΓΙΟΡΤΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΣΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΤΟΥ 1824
...το φτωχό το Μεσολόγγι που
το κρατήσαμε με τόσους κόπους μου φάνηκε γελαστό και ντυμένο στα γιορτινά του.
Ήταν Πρωτομαγιά. Αυτή την ημέρα οι κάτοικοι βγαίνουν από την πόλη πριν από την
ανατολή και στεφανωμένοι με λουλούδια και φυλλωσιές σεργιανίζουν στην εξοχή ,
κάθονται πλάι σε ρυάκια για το πρόγευμα τους και γυρίζοντας στην πόλη,
στολίζουν τις πόρτες των σπιτιών τους με τα πρωιμάδια της γης.
Δυο μέρες δεν ακούς άλλο από χαρές
και πανηγύρια. Εύθυμες ομάδες με μουσικά όργανα μπροστά – μπροστά , τριγυρίζουν
στους δρόμους και τραγουδούν όπως στα Μπανανάλια. Ένα παιδάκι πλούσια ντυμένο
με το κεφάλι στολισμένο με χλόη και λουλούδια περνάει συνόδεια.
Στεφάνια σε όλα τα κεφάλια.
Καθένας κρατάει στο χέρι μια μακριά ανθοδέσμη από όπου κρέμεται ένα μεταξωτό
μαντήλι. Αυτές οι ομάδες τραγουδούν σερενάττες στο πρόσωπο που θέλουν να
τιμήσουν. Τους εύχονται ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
& ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ κι εκείνοι μοιράζουν χρήματα ανταμοιβή στους παράφωνους ήχους της μουσικής….
Olivier Voutier – Γάλλος αξιωματικός του Ναυτικού ήρθε
στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 1821 , έζησε στο Μεσολόγγι από το Μάιο του 1824
έως τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.
