Η απόφαση

‘’...Bλέποντες τόν εαυτόν μας, τό στράτευμα καί τούς πολίτας, εν γένει μικρούς καί μεγάλους παρ ελπίδα εστερημένους από όλα τά κατεπείγοντα αναγκαία τής ζωής πρό 40 ημέρας καί ότι επληρώσαμεν τά χρέη μας ως πιστοί στρατιώται τής πατρίδος εις στενήν πολιορκίαν ταύτην καί ότι, εάν μίαν ημέραν υπομείνωμεν περισσότερον, θέλομεν αποθάνει όρθιοι εις τούς δρόμους όλοι.. Θεωρούντες εκ τού άλλου ότι μάς εξέλιπεν κάθε ελπίς βοηθείας καί προμηθείας τόσον από τήν θάλασσαν καθώς καί από τήν ξηράν, ώστε νά δυνηθώμεν νά βαστάξωμεν, ενώ ευρισκόμεθα νικηταί τού εχθρού, αποφασίσαμεν ομοφώνως: H έξοδος μας νά γίνη βράδυ εις τάς δύο ώρας τής νυκτός 10 Aπριλίου, ημέρα Σάββατον καί ξημερώνοντας τών Bαϊων, κατά τό εξής σχέδιον, ή ελθη ή δέν έλθη βοήθεια...

Eν Mισολογγίω 10 Aπριλίου 1826.‘’

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

ΝΑ ΕΤΣΙ ΝΤΥΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ! (ΕΙΠΕ Ο ΜΑΡΚΟΣ)



ΝΑ ΕΤΣΙ ΝΤΥΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ! (ΕΙΠΕ Ο ΜΑΡΚΟΣ)


 ‘’ Κατά το 1822, έφτασε στην Κόρινθο , καθέδρα της κυβέρνησης, ο Μάρκος Μπότσαρης . Ήρθε να ζητήση βοήθεια για το Σούλι , να φροντίση και για την ανταλλαγή  του αδερφού του Κώστα κι’ άλλων Σουλιωτών, που ήταν όμηροι στον Αλή Πασσά , κ’ ύστερα πέσανε στα χέρια του Χουρσίτ.  Οι Έλληνες του Μωρία κρατούσαν τα χαρέμια του Χουρσίτ αιχμάλωτα , κ’ έτσι  η ανταλλαγή ήταν εύκολη. 

Απλά ντυμένος , με τη γαλάζια του τη φέρμελη ,τη λευκή Σουλιώτικη φλοκάτα του και στη μέση μια ξύλινη πιστόλα, χωρίς την συνειθισμένη ουρά από παλικάρια ,πρώτα πήγε στον Κολοκοτρώνη , τον παλιό του αδερφοπητό από τα Εφτάσηνα, να τονέ χαιρετήση.  Ο Κολοκοτρώνης παρουσιάστηκε μπροστά του ντυμένος αρχοντικά, το φέσι του δεμένο με πολύτιμη μεταξωτή σερβέτα, κατά το συνήθειο το Τούρκικο, και μ΄ ένα γιαταγάνι που άστραφτε στα χρυσά στολίδια (όλα αυτά βέβαια, λάφυρα από την Τριπολιτσά).     

Βλέποντας όμως πως η φορεσιά του η μεγαλοπρεπή άσκημα πήγαινε μπροστά στην φορεσιά του περίφημου Σουλιώτη, πούχε στολίδια μοναχά της δόξες του , στενοχωρέθηκε ,  μίλησε λίγο με τον φίλο του και τραβήχτηκε. Την άλλη μέρα παρουσιάστηκε στο Μάρκο ντυμένος κλέφτικα , με το τριμμένο του φεσάκι , τη φουστανέλλα την τρυπημένη από βόλια, την παλιά του πάλα και το φτωχό το φουσεκλίκι του(παλάσκα).Βλέποντας τον ο Μάρκος σηκώθηκε και του δώσε το χέρι. ’’

-    ‘’ Να έτσι ντύνονται τα παλικάρια ! ’’ ( είπε ο Μάρκος )

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Κ. ΣΟΥΤΣΟΣ – ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ  ΣΕΛ. 183 , ΠΑΡΙΣΙ 1829

‘’ Οι δε Μεσολογγίται εις όλον το διάστημα της πολιορκίας έδωκαν άπειρα δείγματα της καρτερίας και γενναιοψυχίας των , διότι ήταν εκ των πρώτων, όπου να ριψοκινδυνεύουν , οι πρώτοι εις τας μάχας και όπου ηρίστευον ελάμβαναν μόνοι σχεδόν και πάντοντε μέρος εις τας εξόδους , αφήνοντες κατά ταύτας τους πλειότερους νεκρούς και επέστρεφαν με τους περισσότερους τραυματίας. Εφύλαττον δε πάντοτε τας πλέον επικινδύνους θέσεις και ως πυροβολισταί εις τα κανονοστάσια και με τα τουφέκια εστέκοντο εις τας επάλξεις ’’ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟΣ

'' Ζαρκαδοπαφίλια έλεγε τους Βαλτινούς γιατί φορούσανε πολλά και πλούσια αργυροχρυσωμένα στολίδια (χα’ι’μαλία , τσαπράζια , γατζούδια και τοκάδες) στα στήθια , στα ποδάρια , στο σελάχι κι’ απάνου στ’ άρματα μοιάζοντας με τα ζαρκάδια που τα ημέρωναν οι παλιοί Αρματωλοί και τα σέρνανε μαρτίνια στολισμένα με πολλά παφίλια '' - ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑ’Ι’ΣΚΑΚΗΣ

«Μεγάθυμοι» και «Μενεχάρμαι» - ΌΜΗΡΟΣ