Η απόφαση

‘’...Bλέποντες τόν εαυτόν μας, τό στράτευμα καί τούς πολίτας, εν γένει μικρούς καί μεγάλους παρ ελπίδα εστερημένους από όλα τά κατεπείγοντα αναγκαία τής ζωής πρό 40 ημέρας καί ότι επληρώσαμεν τά χρέη μας ως πιστοί στρατιώται τής πατρίδος εις στενήν πολιορκίαν ταύτην καί ότι, εάν μίαν ημέραν υπομείνωμεν περισσότερον, θέλομεν αποθάνει όρθιοι εις τούς δρόμους όλοι.. Θεωρούντες εκ τού άλλου ότι μάς εξέλιπεν κάθε ελπίς βοηθείας καί προμηθείας τόσον από τήν θάλασσαν καθώς καί από τήν ξηράν, ώστε νά δυνηθώμεν νά βαστάξωμεν, ενώ ευρισκόμεθα νικηταί τού εχθρού, αποφασίσαμεν ομοφώνως: H έξοδος μας νά γίνη βράδυ εις τάς δύο ώρας τής νυκτός 10 Aπριλίου, ημέρα Σάββατον καί ξημερώνοντας τών Bαϊων, κατά τό εξής σχέδιον, ή ελθη ή δέν έλθη βοήθεια...

Eν Mισολογγίω 10 Aπριλίου 1826.‘’

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2018

Ο ΚΑΡΑΙΣΚΟΣ & Ο ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΤΗΣ ΚΑΡΑΜΙΣΟΥΣ



Για τον Καραϊσκο το μεγαλύτερο παληκάρι απ' όλους ήταν ο Γιαννάκης της Καραμισούς. Απλός στρατιώτης μα τονέ φοβώταν κι ο ίδιος ο Καραϊσκος. Μια μέρα ήτανε μ' άλλους Στρατηγούς κ' είπε να παραγγείλουν του Γιαννάκη της Καραμισούς να πάη γλήγορα. Τόνε βρήκανε να μπαλώνει το τσαρούχι του.

- Δεν έρχουμαι... μπαλώνω του τσαρούχι μ'

Δεύτερη αυστηρή προσταγή του Στρατηγού να πάη!!!

-Τρέχα, σε γυρεύει γλήγορα!!

- Να τ' πης , πρώτα θα μπαλώσω του τσαρούχι μ' , κ' ύστερα!!

Ξεκινησε τέλος και πήγε. Άμα τον είδε ο Καραϊσκος αγρίεψε χειρότερα.

- Ώρες κερατά!! είπε ο Γιαννάκης της Καραμισούς, και τράβηξε το σπαθί.

Θα τόνε σκοτώνει τον Καραϊσκο αν δεν πέφταν οι άλλοι μέσ' τη μέση.  Του
στείλε  ύστερα ένα ζευγάρι πιστόλες ο Καραϊσκος και τον ξεθύμωσε....
Τέτοια τραβούσε από τ' ανυπόταχτα τα παληκάρια του ο Καραϊσκος, άμαθα στην πειθαρχία που θέλε να τα υποβάλη χωρίς να ξέρε κι ο ίδιος αυτή τη λέξη....!!!!

Προφορική παράδοση

‘’ Οι δε Μεσολογγίται εις όλον το διάστημα της πολιορκίας έδωκαν άπειρα δείγματα της καρτερίας και γενναιοψυχίας των , διότι ήταν εκ των πρώτων, όπου να ριψοκινδυνεύουν , οι πρώτοι εις τας μάχας και όπου ηρίστευον ελάμβαναν μόνοι σχεδόν και πάντοντε μέρος εις τας εξόδους , αφήνοντες κατά ταύτας τους πλειότερους νεκρούς και επέστρεφαν με τους περισσότερους τραυματίας. Εφύλαττον δε πάντοτε τας πλέον επικινδύνους θέσεις και ως πυροβολισταί εις τα κανονοστάσια και με τα τουφέκια εστέκοντο εις τας επάλξεις ’’ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟΣ

'' Ζαρκαδοπαφίλια έλεγε τους Βαλτινούς γιατί φορούσανε πολλά και πλούσια αργυροχρυσωμένα στολίδια (χα’ι’μαλία , τσαπράζια , γατζούδια και τοκάδες) στα στήθια , στα ποδάρια , στο σελάχι κι’ απάνου στ’ άρματα μοιάζοντας με τα ζαρκάδια που τα ημέρωναν οι παλιοί Αρματωλοί και τα σέρνανε μαρτίνια στολισμένα με πολλά παφίλια '' - ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑ’Ι’ΣΚΑΚΗΣ

«Μεγάθυμοι» και «Μενεχάρμαι» - ΌΜΗΡΟΣ