Η απόφαση

‘’...Bλέποντες τόν εαυτόν μας, τό στράτευμα καί τούς πολίτας, εν γένει μικρούς καί μεγάλους παρ ελπίδα εστερημένους από όλα τά κατεπείγοντα αναγκαία τής ζωής πρό 40 ημέρας καί ότι επληρώσαμεν τά χρέη μας ως πιστοί στρατιώται τής πατρίδος εις στενήν πολιορκίαν ταύτην καί ότι, εάν μίαν ημέραν υπομείνωμεν περισσότερον, θέλομεν αποθάνει όρθιοι εις τούς δρόμους όλοι.. Θεωρούντες εκ τού άλλου ότι μάς εξέλιπεν κάθε ελπίς βοηθείας καί προμηθείας τόσον από τήν θάλασσαν καθώς καί από τήν ξηράν, ώστε νά δυνηθώμεν νά βαστάξωμεν, ενώ ευρισκόμεθα νικηταί τού εχθρού, αποφασίσαμεν ομοφώνως: H έξοδος μας νά γίνη βράδυ εις τάς δύο ώρας τής νυκτός 10 Aπριλίου, ημέρα Σάββατον καί ξημερώνοντας τών Bαϊων, κατά τό εξής σχέδιον, ή ελθη ή δέν έλθη βοήθεια...

Eν Mισολογγίω 10 Aπριλίου 1826.‘’

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Μάχη για την ανακατάληψη του πρώτου εχθρικού προμαχώνα(Μποχώρι) .


 Μάχη για την ανακατάληψη του πρώτου εχθρικού προμαχώνα(Μποχώρι) .

  ‘'...Ήθελε αναμφιβόλως κατορθώσωμε τον οποίον προεθέσαμε σκοπόν του να επιφέρωμεν την τέλείαν αταξία και διάλυσιν του εχθρικού στρατοπέδου, αν όλοι με την ιδίαν ειλικρίνειαν αγωνιζόμεθα διότι άμα εκυριεύσαμε τον πρώτον εχθρικον προμαχώνα , ωφελούμενοι από το σκότος της νυκτός μέγα μέρος του σώματος μας, εν οις και οι Δ. Μακρής και Α. Ισκος ,επέστρεψαν πάλιν εις το φρούριον άλλοι διά της Κλέισοβας και άλλοι διά της γέφυρας.

  Ιδού και τα των έξω : Ο στρατηγος Σιαφάκας είχεν διορισθή με το σώμα του να προκαταλάβη τον δρόμον όστις από το Μποχώρι (χωρίον προς ανατολάς του Μεσολογγίου) άγει εις το στρατόπεδον το εχθρικόν του Ρεσιτ Μεχμετ πασιά, και να εμποδίση το εχθρικόν ιππικόν, το οποίον ήτον τοποθετημένον εις αυτό το χωρίον , να φθάση εις βοήθειαν του εχθρικού γενικού στρτοπεδου. Ο στρατηγός Γεώργιος Βαλτινος με το σώμα του να μείνει οπίσω όστις όταν αποσυρθώσιν οι άλλοι να τους δώση βοήθειαν. Οι δε Καραϊσκάκης ,Τζαβέλας και Χρήστο- φωτομάρας ν επιπέσουν εις τα σκηνάς.
Πλην βοηθούμενοι από το σκότος οι πλείστοι έμεινον εις το σώμα της οπισθοφυλακής και δεν ακολούθησαν τους ρηθέντας τρείς στρατηγούς ειμή τετρακόσιοι σχεδόν και με τούτους , έχοντες οδηγόν ένα Έλληνα αυτομολήσαντα εκ του εχθρικού στρατοπέδου , όστις ήξευρεν την σκηνήν του Ρεσίτ Μεχμετ πασιά , επροχώρουν προς την σκηνήν κατ' ευθείαν σφάζοντες και καίοντες τας προ αυτής σκηνάς και τους σκηνωμένους. Αλλ' ο Ρεσίτ Μεχμετ πασιάς, όστις είχεν πλησίον του πάντοτε δυο χιλιάδας εκλεκτούς σωματοφύλακας, επήραν τα όπλα , άναψαν δάδας και άρχισαν ν' αντικρούσιν τους ημετέρους. Τότε ο πόλεμος ήτον πεισματικώτατος και οι ημέτεροι είδον ότι επερικυκλώθηκαν απ' όλα τα μέρη , και μη ίδοντες και ήμας ωπισθοδρόμησαν, ανοίξαντες δρόμον μεταξύ των εχθρών, παίροντες μεθ' αυτών ένα σημαντικόν μπέη αιχμάλωτον και διαφόρους άλλους τούρκους ,άλογα και πλήθος λαφύρων , αφήσαντες είς το πεδίον της μάχης εννέα φονευμένους , εν οις και ο εξάδελφος του Τζαβέλα Κιτζάκης. Ημεις αφήσαμε εις το πεδίον της μάχης οκτώ Έλληνας φονευμένους , οι δε πληγωθέντες , τον αριθμόν 13, διεσώθησαν όλοι εις το φρούριον .Εκ των εχθρών πρέπει να εφονέύθησαν και επληγώθησαν έως δύο χιλιάδες. Τους επήραμε πέντε σημαίας και πλήθος λαφύρων και το πλείστον μερος εις όπλα σχεδόν όλοι οι στρατιώτες είχόν φορτωθή λάφυρα και όπλα διαφόρων ειδών ,αλλ' ως επι το πλείστον όπλα των Οσμανλήδων. ...

Απομνημονεύματα  Στρατηγού Σπυρομίλιου για τη δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου 1825-1826

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

‘’ Οι δε Μεσολογγίται εις όλον το διάστημα της πολιορκίας έδωκαν άπειρα δείγματα της καρτερίας και γενναιοψυχίας των , διότι ήταν εκ των πρώτων, όπου να ριψοκινδυνεύουν , οι πρώτοι εις τας μάχας και όπου ηρίστευον ελάμβαναν μόνοι σχεδόν και πάντοντε μέρος εις τας εξόδους , αφήνοντες κατά ταύτας τους πλειότερους νεκρούς και επέστρεφαν με τους περισσότερους τραυματίας. Εφύλαττον δε πάντοτε τας πλέον επικινδύνους θέσεις και ως πυροβολισταί εις τα κανονοστάσια και με τα τουφέκια εστέκοντο εις τας επάλξεις ’’ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟΣ

'' Ζαρκαδοπαφίλια έλεγε τους Βαλτινούς γιατί φορούσανε πολλά και πλούσια αργυροχρυσωμένα στολίδια (χα’ι’μαλία , τσαπράζια , γατζούδια και τοκάδες) στα στήθια , στα ποδάρια , στο σελάχι κι’ απάνου στ’ άρματα μοιάζοντας με τα ζαρκάδια που τα ημέρωναν οι παλιοί Αρματωλοί και τα σέρνανε μαρτίνια στολισμένα με πολλά παφίλια '' - ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑ’Ι’ΣΚΑΚΗΣ

«Μεγάθυμοι» και «Μενεχάρμαι» - ΌΜΗΡΟΣ